نام شریفش ابوالمعالی از نواحی شهر مذکور و در آنجا به ذوق و حال معروف و مشهور. عاشقی دردمند و سالکی پایه بلند بوده. این دو بیت از اوست: آنچه ما زان جان و جانان دیده ودانسته‌ایم بهر گفتن نیست بهر دیدن و دانستن است ٭٭٭ مقیم کوی فنا بودنم از آن هوس است که با تو شرکتِ من دروجود بی ادبی است رضاقلی خان هدایت : تذکرهٔ ریاض العارفین : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین : بخش ۱۱۴ - غربتی لاهوری گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/88223