اسمش شیخ محمد علی. از اکابر فضلا و اماجد عرفاست. شیخِ شیخ نجیب الدین رضا و مرید جناب شیخ حاتم از مشایخ سلسلهٔ علیه ذهبیهٔ کبرویه است. با شاه عباس صفوی معاصر و رسالهٔ تحفة العباسیه را به نام وی نوشته. تصانیف و مدایح ائمهٔ اطهار بسیار دارد. از اوست: مگو که موجهٔ دریا و بحر غیرهمند که موج چون بنشیند بگوییش دریا ٭٭٭ چو یار گفت یُحبِوُّنَه به ما ز ازل وجود یافت دو عالم ز پرتو دل ما ٭٭٭ موسی صفتی کز خود مردانه برون آید از جیب عیان بیند سرِّ ید بیضا را ٭٭٭ هر یک از شیوهٔ جانانه به نوعی مستند مطرب عشق گواه است که پیمانه یکی است ٭٭٭ عارف اسرار یار می‌شود آن شیرمرد کز سخن نیک و بد گشت به عالم خموش رضاقلی خان هدایت : تذکرهٔ ریاض العارفین : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین : بخش ۱۴۸ - مؤذّن خراسانی گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/88257