اسمش قاضی عبداللّه، عم قاضی یحیی لاهیجی است و همشیره زادهٔ شیخ احمد است که از علمای مشهور بوده. خود عالمی است فاضل و عاشقی کامل. سلسلهٔ نسبش به حضرت نوربخشیه منتهی می‌گردد. آخر سعادت شهادت یافت. از آن جناب است: زاهدم از کعبه راند و برهمن راهم نداد من کی‌ام اکنون از اینجا رانده، زانجا مانده‌ام رباعی در مذهب ما سبحه و زنار یکی است بتخانه و کعبه، مست و هشیار یکی است گر همچو یقینی ز خودی باز رهی دانی که در این چمن گل و خار یکی است رضاقلی خان هدایت : تذکرهٔ ریاض العارفین : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین : بخش ۱۷۲ - یقینی لاهیجی قُدِّسَ سِرُّهُ العزیز گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/88281