اسمش ابوسعید بابویه بوده و حکیم خاقان او را مدحت نموده. فاضلی است عارف و محققی است واقف. حکیمی با ایمان و شاعری به ایقان. وی والد امام الدین رافعی است و بعضی این قطعه را به پسرش نسبت دهند. به هر صورت به یک قطعه از وی اکتفا شد رحمةُ اللّهِ عَلَیه. قطعه طلب کردن علم از آنست فرض که بی علم کس را به حق راه نیست کسی ننگ دارد ز آموختن که از ننگِ نادانی آگاه نیست رضاقلی خان هدایت : تذکرهٔ ریاض العارفین : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما : بخش ۴۲ - رافعی قزوینی گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/88325