و هُوَ مولانا صفی الدین محمد. فاضلی نکته‌پرداز و عالمی بی انباز بوده، تحصیل مراتب ایمانیه نیز نموده. صاحب کتاب لباب وی را بسیار ستوده. غرض، این رباعی از اوست: ای آتش عشق یار دلسوزی کن وی باد هواش آتش افروزی کن دردیست که درمانش هم از درد کنند یارب تو از آن درد مرا روزی کن رضاقلی خان هدایت : تذکرهٔ ریاض العارفین : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما : بخش ۵۷ - صفی اصفهانی گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/88340