معاصر سلاطین خوارزمشاهیّه بوده. تاریخ سلاطین خوارزمشاهیّه تألیف فرموده. بالاخره توفیق رفیقش شد، منصب استیفای دیوان را به فرزند خود بازگذاشته و خود از استیفا استعفا جسته، به عبادت نشسته، به ریاضات شاقّه مشغول و خاطرش از مناصب تعلقات معزول و در مسلک سلوک سالک و ملک ملک و ملکوت را مالک گشت و آخر درگذشت. این دو بیت از اوست: گر دهدت روزگار دست و زبان زینهار دست درازی مجو چیره زبانی مکن با همه عالم به لاف با همه کس از گزاف هرچه ندانی مگوی هر چه توانی مکن رضاقلی خان هدایت : تذکرهٔ ریاض العارفین : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما : بخش ۵۸ - صدرالدّین نیشابوری گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/88341