و هُوَ خواجه محمدبن محمود دهدار. از فضلا و علمای روزگار. رسالات و تصنیفات و شروح متعدده و متکثره دارد. فقیر بعضی از آنها را مطالعه نموده. حواشی محققانه نیز بر بعضی کتب و خطب نوشته. مِنْجمله شرح خطبة البیان و حاشیهٔ رشحات و حاشیهٔ نفحات و شرح گلشن راز. غرض، فاضلی درویش نهاد و حکیمی خوش اعتقاد بوده. این رباعی از اوست: منظور یقین دو حالت است از اشیا هر لحظه وجود دگر و حکم بقا تجدیدوجود ازعدم ذاتی ماست وان حکم بقا رابطهٔ فعل خدا رضاقلی خان هدایت : تذکرهٔ ریاض العارفین : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما : بخش ۸۰ - فانی دهدار گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/88363