از مجردان زمان و از سیاحان اوان خود بوده و سیاحت ممالک ایران و هندوستان نموده. در هندوستان وفات یافت و به جنت شتافت. این رباعی از اوست: شد عارف و عامی همه را عار از من بدنامی بت پرست و دیندار ازمن بی قدری سبحه، ننگ زنار از من هفتاد و دو ملت‌اند بیزار از من رضاقلی خان هدایت : تذکرهٔ ریاض العارفین : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما : بخش ۸۸ - لطفی شیرازی گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/88371