از مجردان زمان و از سیاحان اوان خود بوده و سیاحت ممالک ایران و هندوستان نموده. در هندوستان وفات یافت و به جنت شتافت. این رباعی از اوست:
شد عارف و عامی همه را عار از من
بدنامی بت پرست و دیندار ازمن
بی قدری سبحه، ننگ زنار از من
هفتاد و دو ملتاند بیزار از من
رضاقلی خان هدایت : تذکرهٔ ریاض العارفین : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما : بخش ۸۸ - لطفی شیرازی
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/88371