اشک غمازست خون در گریه داخل کرده ام عکس تا ظاهر نگردد آب را گل کرده ام رفتم از کوی تو چون شخصی که سیلابش برد ترک جان را بیشتر از طی منزل کرده ام آنچنان کز اشتیاق دانه مرغ آید بدام من زشوق ناله خود را در سلاسل کرده ام حرف بیدادش بناخن می کنم بر چهره لیک چشم تا بر هم زنم از گریه باطل کرده ام چون گلوی مرغ بسمل خون رود از نامه ام آری آری شرح خون پالائی دل کرده ام یارب این ره کی بپایان می رسد چون ضعف من همچو نقش پای در گامی دو منزل کرده ام تا کسی بر لب نیارد دعوی خون کلیم خون فرزندان خود را وقف قائل کرده ام کلیم کاشانی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۴۲۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/90498