ای صبا این دل صد چاک بجانان برسان شانه تحفه بآن زلف پریشان برسان بچمن گر گذری ناله ای از من نشنو نغمه تازه بمرغان خوش الحان برسان زاد راهم همه چون دیده عاشق آبست می رسد ابرتری مژده بمستان برسان تا دل آبله ها وا شود از رنج سفر خضر راهی شو و خود را بمغیلان برسان کار اغیار چو از بوسه رساندی بکنار بهر ما نگهی تا سر مژگان برسان هدف ناوک او باش گرت شوقی هست آتش سینه خود را به نیستان برسان تا کی ای بخت بری خاک ز جیبم به کنار یک شب هجر مرا نیز بپایان برسان خون اگر نیست دلا آهن پیکان بگداز مدد اشک باین دیده گریان برسان نوبهارست کلیم اینهمه افسرده مباش تو هم آخر گل اشکی به گریبان برسان کلیم کاشانی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۵۱۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/90586