ره روانی که راه حق پویند از خدا جز خدا نمی جویند واله آن جمال و رخسارند عاشق حسن آن پری رویند صورت او بدیده بنگارند نقش غیرش ز لوح دل شویند راز اورا بگوش او شنوند هرچه گویند هم بدو گویند روز و شب بیقرار و آرامند همه در جست و جوی دلجویند گر بصورت ز آدمی زادند هم ملک سیرت و خدا خویند طیلسان فنا چو می پوشند فارغ از دلق کهنه و نویند قطب دور و محیط دایره اند همچو پرگار گرد خود پویند ای اسیری نگر بعین یقین کین همه نقش صورت اویند اسیری لاهیجی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۸۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/91010