هان ای صبا ز لطف بشیراز کن گذر زین جان بی نوا برجانان پیام بر کان مبتلای محنت غربت ز اشتیاق دارد دلی پرآتش و پیوسته دیده تر گوید دعا بصدق دل و از سر نیاز دارد امید فاتحه هر شام و هر سحر ای سالکان راه بهمت مدد دهید باشد رسیم باز بدیدار یکدگر هستم امیدوار بلطفش که عاقبت بینم جمال روضه آن سیدالبشر بار غم فراق عزیزان و رنج راه برجان کشم ببوی وصالش درین سفر بگذر اسیریا بره عشق او ز بیم هر جا روی عنایت حق است راهبر اسیری لاهیجی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۲۶۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/91096