ای صبح تجلی جمالت رخ انسان هر ذره ز مهر رخ جانبخش تو تابان جانا دو جهان ذره صفت واله و شیداست در پرتو خورشید جمال رخ جانان سودای سر زلف و خیال رخ خوبت کردند دل و جان مرا بی سر و سامان بنمود زمرآت جهان عکس جمالت تا باد صبا زلف ترا کرد پریشان بودم همه دم همدم معشوق درین راه زان دم که شدم عاشق جانان بدل و جان بینی رخ معشوق و بنوشی می وصلش گر پا ز سر صدق نهی در ره جانان دیدم همه ذرات جهان همچو اسیری از جام وصال تو شده بیخود و حیران اسیری لاهیجی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۴۱۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/91244