آن یار رو ز ما بچه رو می کند نهان چون روی خوبش از همه رو دیده ام عیان جان مگو نهان بجهان شد جمال او زیرا که روی دوست عیانست از جهان وحدت بنقش و صورت کثرت ظهور یافت یک ذات بیش نیست چه پیدا و چه نهان پیدا بنقش جمله عالم نمود یار از غیر او نه نام توان یافت نه نشان نقش دویی نمود ولی جز یکی نبود این اختلاف صورت و معنی جسم و جان حسنش بشکل هر دو جهان چون که جلوه کرد عالم نمود ورنه چه کون و کجا مکان جایی رسید جان اسیری براه عشق کانجا نه نام کشف و عیان بود و نه نشان اسیری لاهیجی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۴۱۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/91245