و از ایشان بود ابومحمّد عبداللّه بن محمّدالخرّاز رازی رَحْمَةُ اللّهِ عَلَیْهِ بمکّه مجاور بود و صحبت ابوحفص و ابوعمران الکبیر کرده بود و از پرهیزگاران بود، وفات وی پیش از سیصد و ده بود. دُقّی گوید اندر نزدیک عبداللّه خرّاز شدم و چهار روز بود تا هیچ نخورده بودم، گفت یکی از شما اگر روزی سه چهار، نان نیابد ظاهر وی از گرسنگی فریاد همی کند. پس گفت اگر نفس ما هلاک بشود در آنچه ما امید می داریم از حق تعالی بسیار نباشد. خرّاز گوید گرسنگی، طعام زاهدان بود و ذکر، طعام عارفان. ابوعلی عثمانی : برگردان رسالهٔ قشیریه : باب دوم : بخش ۴۳ - ابومحمّد عبداللّه بن محمّد الخرّاز رازی گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/91713