ای دل ایام هجر شد بنیاد رو، که مرگ نوت مبارک باد دل سوزان من ز آه منست چون چراغی نهاده در ره باد آنچنانم بیاد تو مشغول که فراموشیم برفت از یاد مژده ده روزگار را، که گذشت عیش پرویز و محنت فرهاد سرو آزاد، بنده قد تست ای غلام تو بنده و آزاد گفتی: افتاد شاهی از نظرم کاشکی اینچنین نمی افتاد امیرشاهی سبزواری : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۴۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/91965