دل بهر تو در ملامت افتاد وز عشق بدین علامت افتاد گشتم به هوس ندیم عشقت خود عاقبتم ندامت افتاد ای دل، چو به قامتش فتادی دیدار تو با قیامت افتاد او تیغ جفا کشید، لیکن بر جانب ما غرامت افتاد گم گشت بکوی عشق، شاهی زاهد به ره سلامت افتاد امیرشاهی سبزواری : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۴۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/91967