چو ساقی آن قدح لاله گون بگرداند دلم خیال لبش در درون بگرداند صبا ز لعل تو تا غنچه را دهد بویی هزار بار دلش را بخون بگرداند به پیر عقل بگوئید، تا برای خدا عنان ز صحبت اهل جنون بگرداند گرفتم آنکه براند رقیبم از در تو دل مرا ز وفای تو چون بگرداند؟ ز لوح وصل چه خواند به بخت بد، شاهی مگر نوشته گردون دون بگرداند امیرشاهی سبزواری : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۶۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/91987