ای در درون خسته نشان خدنگ تو جانم جراحت از مژه تیز چنگ تو گر لطف مینمائی وگر تیغ میزنی گردن نهاده ام چو اسیران به جنگ تو ما خود فتاده ایم، ز ما برمدار دل ای خاکسار گشته سر ما به سنگ تو ای تازه گل که رشک بهارست عارضت خالی مباد این چمن از آب و رنگ تو شاهی، ز ننگ بود که نامت نبرد یار آری، حجاب راه تو شد نام و ننگ تو امیرشاهی سبزواری : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۴۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/92069