دل به بند سر زلفین تو دادیم و شدیم دجله بر عارض چون نیل گشادیم و شدیم نشود حجره دل منزل کس جز تو از آنک بر در از مهر تواش مهر نهادیم و شدیم چون نبد زهره بوسیدن دستت ما را بزمین بوس تو در خاک فتادیم و شدیم ما بر آنیم که در پای تو چون ابن یمین سر فشانیم که آزاده و رادیم و شدیم بگشادی ز در خویش روانم کن از آنک دل به بند سر زلفین تو دادیم و شدیم ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۲۰۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/92736