با خرد گفتم ای مدبر کار که بدانش چو تو نشان ندهند چیست حکمت که از خزانه غیب برگ کاهی به راستان ندهند بخسیسان دهند نعمت و ناز اهل دلرا بجان امان ندهند آنچه با جاهلان سفله دهند با بزرگان نکته دان ندهند گنج و دولت دهند نادانرا با هنر پیشه نیم نان ندهند سفله بر صدر و اهل دانش را بغلط ره بر آستان ندهند گجروان را دهند خرمن ها قوت یکشب به نیکوان ندهند مگسان را دهند شکر و قند با همایان جز استخوان ندهند عقل گفت اینحدیث نشنیدی هر که را این دهند آن ندهند ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ٢۴٢ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93095