جاهل از بهر که و هیزم و بهر علفست نه بدان پایه که بر صدر بزر کیش برند عالم ار لنگ و کرو کور بود محترم است جاهلانرا چو فرو مرد جوارح بمرند پای گاو است نگهبان سر گاو بکار پا چو بشکست بناچار سرش را ببرند ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ٢۶۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93119