روزگاری که ز کس هیچ گزندت نرسد و اندرو وجه معاشی بنظامت باشد دیو را طبع تو مزدوری بیمزد کند گر زیادت طلبی زانچه تمامت باشد صحت و وجه معاشی و ز کس بیمی نه اینسعادت بس اگر زانکه مدامت باشد زهد راهی بود و شیوه رندی راهی زین دو بنگر که بدل میل کدامت باشد مرسان غم بدل هیچکس و شاد بزی عقل باید که همه جای امامت باشد آب انگور نکو خور که مباحست و حلال آب زمزم نخوری بد که حرامت باشد اگرت سیرت از اینسان بود ای ابن یمین چشمه آب خضر جرعه جامت باشد ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ٢٩٣ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93146