هر که را داد نعمتی ایزد او ازو نی چشاند و نه چشد ملک الموت را بقا بادا تا ز قهرش بیکنفس باشد وانکه آنرا بسان جان دارد بستاند بدیگری بخشد ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ٣١٨ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93171