غلام همت آنم که همچو باد سحر ز بار معصیت خود چو بید میلرزد بگوی زاهد مغرور را که مدت عمر برسم اهل ریا طاعتی همی ورزد که بیش رنجه مدار و مرنج بهر جنان که دیده ئی پس مردن ز خاک سر بر زد بخاکپای قناعت که نزد ابن یمین جهان به رنجش آزاده ئی نمیارزد ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ٣٢١ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93174