گرم بدست فتد ساقی سمن ساقی که بر لطافت طبعش وثوق من باشد ز شام تا بسحر می خورم که خود زرخش نماز شام زمان شروق من باشد صبوح کان نبود پیشتر ز بانگ نماز بجان دختر رز کان غبوق من باشد نخواهم آنکه شود ثالثی مزاحم ما و گر چه محرم صدق و صدوق من باشد بگاه مستی اگر بوسه ئی ازو خواهم چنانکه عادت فسق و فسوق من باشد شگفتم آید ازو در کنارم ار نکند ز تندی آنچه سزاوار بوق من باشد ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ٣٣۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93188