نهال باغ وزارت علاء دولت و دین چو سرو بر چمن ملک سر فراز افتاد عروس فضل که بودی اسیر فاقه و فقر بروزگار وی اندر نعیم و ناز افتاد سپهرش ار چه ز عین الکمال نقصی جست و گر چه پایه قدرش در اهتزاز افتاد و گر چه ماه معالیش در محاق نشست و گر چه شمع بزرگیش در گداز افتاد چو آفتاب ز جاهش نکاست یکذره نه ماه نیز بصف النعال باز افتاد ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ٣۶۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93219