دختران ضمیر ابن یمین همه چستند و چابک و چالاک در پس پرده طبیعت خویش آنچنانشان بپروریدم پاک که اگر هم بدست نامحرم افکندشان فلک ندارم باک ببلاغت رسیده اند و کفو نیست شوئی و من ازین غمناک ور بدین خواجگان که کفو نیند میدهمشان ز شومی افلاک بره و رسم جاهلیتشان کرده باشم بزندکی در خاک حال ابناء روزگار اینست نیتم نیست بعد ازین الاک نزنم دم بشعر تا بزیم جز باطرای خواجه لولاک ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۵٣۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93388