ای کریمی که مادر ارکان چون تو فرزند راد نازاده دست گوهر فشانت درگه جود از کرم داد مکرمت داده کی توان گفت ابر چون کف تست عقل داند گهر ز بیجاده حال خود عرضه میکنم بر تو ای کریم جواد آزاده باده من بنده را بقرض انداخت کز جهان باد منقرض باده گر خلاصم دهی ز دست غریم گردد اسباب عیشم آماده قافیه گر چه دال خواهد شد بعد ازین ما و روی سجاده ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ٧٣٨ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93591