جلال دولت و دین یونس ایکه جاه تر است مقام برتر کیوان فروترین پایه بر آفتاب بچربدسها بتابش اگر ز نور رای تواش ذره ئی بود مایه ز عقد گوهر لفظت عروس معنی را ببسته کلک تو مشاطه وار پیرایه بخشگسال کرم آز تشنه لب دیده ز ابر خامه تو آنچه کودک از دایه تو آفتاب جهانی و بنده ابن یمین ترا شدست بامید نور همسایه اگر ز طالع شوریده نیست این از چیست جهانیان ز تو در نور و بنده در سایه تو خود بگو که بدوران چون توئی چو منی شکسته حال چو این قافیه همی شایه ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ٧۴٩ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93602