الهی زبان مرا در سخن روان دار پیوسته بر راستی بمعنی بیارای چون ز اولم به نیکوترین صورت آراستی نگهدار اعمال ما را از آن که افتد در آن کژی و کاستی بیکدم مسوز آنسهی سرو را که قدش بچل روز پیراستی چنان دار ابن یمین را کز او نیاید بجز آنک تو خواستی ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ٧٨٠ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93633