بر میوه های نوبر بستانسرای طبع کردم بسان ماه بآئین صباغتی دیوان من بخواه و بتدقیق در نگر نا کرده هیچ زرگر ازینسان صیاغتی اکنون گذشت انکه کسی گاه نظم و نثر از من فصاحتی طلبد یا بلاغتی صد شکر و صد سپاس کز اشغال روزگار داد ایزدم فراغت و نیکو فراغتی منبعد ننگرم بجهان و جهانیان با این فراغت ار بودم هم رفاغتی ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ٨١۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93667