دلا تفرج فردوس اگر همی طلبی بیا و نزهت فردوس بین در این طنبی ببین زپر تو جام پر از عجایب او بچرخ آنیه گون بر هزار بوالعجبی چو گفتمش طنبی عقل رهنمایم گفت که عاقلان شمرند اینسخن ز بی ادبی دگر مگو طنبی خلد گویش از پی انک چو اهل خلد درو سال و ماه در طربی بگوی کین وطن جانفزای همچو بهشت بیابی آنچه در او آرزوی دل طلبی همیشه باد مزین بدان وزیر که اوست پناه ملک چه موروثی و چه مکتسبی علاء دولت و ملت محمد آنکه ازوست رواج دولت و دین محمد عربی ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ٨٣۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93688