از بس که دلم با سر زلف تو نشست چون زلف تواش فتاد صد گونه شکست رخسار توام کرد چنین شوریده آری ز گلست شورش بلبل مست ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۹۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93860