گیرم که بصد رسید عمریکه تر است آخر نه که اندر پی آن روز فناست خاک آب حیاتت چه فرو خواهد خورد آخر بهوا چو آتشت میل چراست ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۱۵۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93921