تا مرغ روانت در قفس خواهد بود رزقت رسد آن قدر که بس خواهد بود چون راه نفس بسته شد اندیشه مکن زانحال که وارثی ز پس خواهد بود ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۲۴۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/94014