چون زلف بنفشه را صبا داد شکن دم بی می لاله رنگ گلبوی مزن خاصه بمضاحک اندر آمد بلبل وز خنده بماند غنچه را باز دهن ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۵۶۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/94326