حلال داشت عراقی نبید و شربش را ولیک کفت حرامست باده و مستی خلاف کرد حجازی و گفت هر دو یکیست حلال دادن می ازین اختلاف تا هسی ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : اشعار عربی : شمارهٔ ٢۴ - ترجمه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/94457