هر ناصحی که بود ز من خواست توبه ئی گویا که عشق خوش پسران هست از گناه تا در جهان ز عنبر و کافور زلف و رخ باشد نشان چگونه کنم توبه از نکاه ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : اشعار عربی : شمارهٔ ٣٠ - ترجمه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/94463