دعاگو اسکبی دارد که هر روز ز عشق کاه تا شب میخروشد غزل میخوانم و در وی نگیرد دو بیتی نیز کمتر می نیوشد توقع دارد از انعام مخدوم که بر وی توبواری کاه پوشد و گر که نیست در اصطبل معمور درین همسایه شخصی میفروشد جمال‌الدین عبدالرزاق : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۷۰ - اسبک گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/94743