خداوندا بدینحالت من از شکر و ثنا گفتن نپردازم همی حقا که چیزی دیگر اندیشم ندانم من که گر حاشا جهد بر دامنت بادی مرا پروای آن باشد که یک معنی براندیشم جمال‌الدین عبدالرزاق : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۱۱۵ - قطعه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/94788