بدان خدای که بیرنگ نقش انسان را ز روی قدرت بر سطح آب زد پرگار که تا ز خدمت تو دور مانده ام ناکام مرا نه دیده بخفت و نه بخت شد بیدار کرده آنست که از کرده دوست چون بود زشت حکایت نکنند آه و صد آه که از مخدومان نبود عفو و عنایت نکنند جمال‌الدین عبدالرزاق : دیوان اشعار : ملحقات : قطعه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/95124