دوش چشم ساغر سرشار و خونم باده بود آن چه دل می خواست از اسباب عیش آماده بود هیچ کس زان طره پیچیده سر بیرون نکرد با وجود آن که مضمون پیش پا افتاده بود ابوالحسن فراهانی : دیوان اشعار : غزلیات ناتمام : شمارهٔ ۵۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/96253