ای با مهرت سرشته آب و گل من صد شکر که بردی دل غم حاصل من تا در سر زلف تو ندیدم دل را حقا که بجای خود نیامد دل من ابوالحسن فراهانی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۱۴۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/96406