امیدم این نبود کزین در خجل روم با داغ دل در آیم و با درد دل روم عشقم سبک عیار بر آورد پیش دوست دیگر در آتش که من منفعل روم بگذار تا بخاک درش میرم ای رفیق من از کجا و باغ کجا، زیر گل روم مستم چنانکه در دهن تیغ آبدار با جان پر ارادت و خون بحل روم عاشق نیم فغانی اگر بهر روی خوب تبریز دیده جانب چین و چگل روم بابافغانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۴۴۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/96899