از عقل و هنر هر آنک بی مایَه بود از مرتبه بر بلندتر پایهَ بود وآن کس که چو آفتاب باشد زهنر پیوسته پس اوفتاده چون سایه بود اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها : شمارهٔ ۳۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/98558