از عقل و هنر هر آنک بی مایَه بود
از مرتبه بر بلندتر پایهَ بود
وآن کس که چو آفتاب باشد زهنر
پیوسته پس اوفتاده چون سایه بود
اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها : شمارهٔ ۳۶
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/98558