با رخت صورت چین چند کند دعوی را پیش رویت چه محل دعوی بی معنی را گر به چین نسخهٔ تصویر ز روی تو برند تا چه ها روی دهد در فن خود، مانی را باد آوازهٔ سروِ قدِ تو سوی بهشت می برد تا که بدین برشکند طوبی را گر نداری خبر از سیل سرشکم چه عجب بر تو هیچ است اگر آب برد دنیی را مدّعی فهم خیالات خیالی نکند خر چه داند صفتِ معجزهٔ عیسی را خیالی بخارایی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/99095