با سگت یاری مرا کارِ خود است هرکسی را کار با یارِ خود است عاشقی کردم فتادم در بلا مبتلا هرکس ز کردار خود است گفتمش سرو از هواداران توست گفت ما را او هوادار خود است من ز حیرت رفتم از دست و هنوز سروِ من مغرور رفتار خود است طوطی طبع خیالی را مدام در دهن شکّر ز گفتار خود است خیالی بخارایی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۳۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/99130