آن دم ایاز خاص به مقصود می رسد کز بندگی به خدمت محمود می رسد ناموس چون محاب ده کوی وحدت است زاین عقبه هرکه می گذرد زود می رسد دریاب خویش را اگرت عزم کوی اوست کآنجا کسی که بگذرد از سود می رسد هر سالکی که پا ز سر صدق می نهد اوّل قدم به منزل مقصود می رسد تو پیش آه گرم رو ای پیک تیزرو کو نیز در قفای تو چون دود می رسد گر شام غم رسید خیالی صبور باش کز غیب آنچه روزی ما بود می رسد خیالی بخارایی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۹۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/99190