کس نیست که کار ما برآرد کار همه را خدا برآرد خاک رهش ای سرشگ گِل ساز تا یار در جفا برآرد ز آن پیش که آه سرد و اشکم باران شود و هوا برآرد باشد که هوای کوی جانان از کوی هوس مرا برآرد گر سر بنهد ز غم خیالی شوق تو سر از کجا برآرد خیالی بخارایی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۲۰۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/99294